رسول بداغی از زندان رجایی شهر: معلمان در ایران مجری برنامه های مستبدانه رژیم در انتخاباتها میشوند

فعالان در تبعید:  رسول بداغی معلم در بند که اکنون حکم 6 سال زندان خود را می گذراند طی  نامه ای که نسخه ای از آن در اختیار «کمپین صلح فعالان در تبعید» قرار گرفته است , می نویسد :

«معلمان متاسفانه در نقش سیاهی لشکر سایر احزاب ظاهر شده و احزاب گوناگون را به اوج قدرت مالی و سیاسی رسانیده و خود چشم به دست خساست آنان میدوزند؛ به طوری که پس از به قدرت رسیدن، احزاب دیگر توجهی به آنان نمیکنند و بدبختانه به خاطر مبلغ ناچیزی مجری برنامه های مستبدانه رژیم در انتخاباتها و در کنکورهای سراسری گوناگون میشوند.»

 متن کامل این نامه به شرح زیر است:

گروهی اجتماعی- سیاسی برای تشکیل و ادامه کار خویش برای تأثیر گذاری بر جامعه و رسیدن به اهداف اجتماعی و سیاسی خود، معمولا به چند مورد نیاد دارد. از جمله این نیازها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

۱ -نیروی انسانی زبده و ماهر در امور اجتماعی و سیاسی و مدیریتی ۲- آگاهی اجتماعی، سیاسی و جامعه شناختی۳- منابع مالی ۴- پایگاههایی برای آموزش و تشکیل گردهمایی ها ۵- نفوذ و پراکندگی جغرافیایی ۶- داشتن رسانه ارتباطی۷- اعتماد مردمی

حالا به توضیح هرکدام از اینها میپردازیم.

۱- نیروی انسانی زبده و ماهر در امور اجتماعی و سیاسی و مدیریتی: از آنجایی که نیروی انسانی،مواد اولیه و ضروری هر تولیدی میباشد و از دید اقتصاد دانان، اساسی ترین نیاز جامعه برای تولید، نیروی انسانی آموزش دیده است، از این رو هر حرکت اجتماعی- سیاسی بدون داشتن نیروی انسانی ماهر، در ادامه  کار ناتوان خواهد بود. معلمان هر کشور از این نظر در میان احزاب و گروههای اجتماعی، سیاسی، علمیو هنری حرف اول را میزنند و دارای بیشترین نیروی انسانیماهر و آموزش دیده میباشند.

۲- آگاهی اجتماعی، سیاسی و جامعه شناختی: امروزه یکی از مهمترین ابزارها و نیازهای جوامع برای رسیدن به توسعه و دموکراسی میزان آگاهی جامعه و احزاب و تشکلها میباشد. آنچه جامعه را از انداختن در دام خود کامگی و دیکتاتورها باز میدارد، آگاهی مردمی است. گردانندگان دولت و حکومت از لحاظ نیروی انسانی شایدبه طور میانگین، از ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر بیشتر نباشد. یعنی هیأت حاکمهای که در کشورها حکمرانی میکند، بیش از ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن نمیباشند که حاکمیت خود را با در دست گرفتن قدرت سیاسی و دسترسی به منابع ثروت یک کشور اعمال میکنند. این عده در بیشتر موارد در آغاز با فریب، خام کردن یا وعدههای کلان و زور گویی بر مردم و جلب آرای آنان بر صندلی قدرت تکیه میزنند و برخی را در پستهای کلیدی و با وعده خوشبخت کردن، آنان را با خود همراه میکنند و سپس آن عدهی اندک با نفوذی که در میان بین مردم دارند، به حاکمان مشروعیت میبخشند و وعدههایی که معمولا به مردم داده میشود امید به آینده، خوشبینی، تلاش بیشتر برای روزگاری بهتر، مقایسه مردم کشور خود با کشورهای عقب مانده تر و یا دورانهای کنونی را با دورانهای بسیار دور تر برای آیندهای بهتر، نگه داشتن مردم در یک حالت ترس و امید و رساندن مردم به آرزوهای خود و آخرت، اعتقاد بیشتر به شانس، وجود ارادهای برتر از خواستهی انسان و غیره مردم را کنترل میکنند و به حاکمیت خود ادامه میدهند.

بهترین آگاهی برای انسان آن است که بداند بزرگترین و فوریترین نیازش چیست و چگونه برآورده میشود. انسانی که نداند بزرگترین و فوریترین نیازش چیست، چگونه میتواند برای رسیدن به آن تلاش کند. برآورنده این نیاز چیست و ابزار آن کدام است و راه رسیدن به این نیاز چیست. انسانی که یکی از بزرگترین و فوریترین نیازش آرامش و آسایش در زندگی است و این آرامش و آسایش در سایه پرداختن و رسیدن به نیازهای اولیه اش مانند خوراک، پوشاک، مسکن، آموزش، بهداشت، خانواده و غیره میباشد، چگونه میتواند امکانات و ابزارهای رسیدن به کمال و ابر انسان شدن را بداند.

از جمله آگاهیهای ضروری هر انسان اجتماعی و هر جامعهی توسعه یافتهای رسیدن به چند اصل اساسی میباشد.

الف- انتقاد پذیری و انتقاد گری: جامعهی معلمان از آنجایی که با نسل جوان کشور سرو کار دارند و روزانه هر معلم با صدها دانش آموز روبرو میشود و با توجه به اینکه دانش آموزان از نسل جوان میباشند و از آن جایی که جوانان منتقد و بی پرده، رک و آمیخته به  احساسات تند و گاه خشونت آمیز میباشند؛ معلمان در کوره انتقادات جوانان پخته شده و بردباری آموخته و توانایی انتقاد پذیری در آنان بالاست و همینطور معلمان تقریبا روزانه چند دانش آموز را در هر کلاس مورد انتقاد قرار داده و از آنان میخواهند که خود را اصلاح کنند.

ب- گفتگوی دو طرفه: از دیگر لوازم و ابزارها و تواناییهای انسان توسعه یافته اجتماعی و دموکرات، توانائی در چانه زدن و گفتگوی متمدنانه و عقلانی و رفتار شورایی میباشد. این ویژگی یکی از ابزارها و وسایل کار معلمان میباشد. این توانایی همواره چه در جلسات ماهانه، فصلی و سالانهی معلمان با همدیگر در دفتر استراحت معلمان و چه در سر کلاسهای درس، همواره با این پدیده سر و کار داشته و به خوبی توانمندی اداره جلسات سنگین و گفتگوهای دو طرفه و حتی چند جانبه، یکی از وظایف و کارهای آنان میباشد. در اوج این مجالس میتوان از جلسات شورای هماهنگی معلمان ایران در کانونهای صنفی که در همهی این جلسات تعداد شرکت کنندگان کمتر از ۲۰۰ نماینده از سراسر کشور نبوده است و گاه در طول کمترین فرصت یک، دو یا سه روزه در زیر شدیدترین برخوردهای نیروهای امنیتی در شرایط نامناسب و گاه در زیر باران و فضای سبز با آنها صورت گرفته، پس از بررسی مشکلات، نتایج خوبی در میان سلایق گوناگون به دست آمده است که از درخشانترین تصمیمات این شورا در طول تاریخ مبارزات معلمان با حکومت خودکامهی جمهوری اسلامی میباشد.

از دیگر ویژگیها و تواناییهای معلمان، آگاهی و آشنایی با سیستم اداری و بوروکراتیک میباشد. هر انسان اجتماعی اگر بخواهد نقش درستی در جایگاه اجتماعی خود ایفا کند و علاوه بر تأثیر پذیری، تأثیر گذاری نیز داشته باشد بایستی به روند و سیستم اداری یک کشور آشنا باشد. از این حیث معلمان، مدیران، کارکنان مدارس و کارمندان ادارات آموزش و پرورش نه تنها در دانشگاهها و یا مراکز تربیت معلم، واحدهای درسیای را در اینباره گذرانده اند بلکه در طول خدمت خود، به خوبیاین موضوع را تجربه کردهاند.

ج- آگاهی علمی: معلمان هر کشور که زمینه های پرورش علمی دانش آموزان را برای ادارهی آینده کشور آماده میکنند و زمینه های مسئولیت پذیری و پرورش روح و روان دانش آموزان را به دوش دارند، در همه زمینه های علوم مهارتهای خوبی را دارا میباشند؛ یعنی معلمان، به عنوان سیستم علمی، از کاملترین اقشار اجتماعی یک کشور هستند که در حد متوسط مجهز به سیستم تجربی، نظری، فنی و هنری میباشند. معلمان با این توانایها، چنانچه کوچکترین زمینهی سیاسی ای فراهم شود و کمترین روزنه ای از آزادیهای اجتماعی پدید آید، میتوانند به نوعی گسترده ترین، بهترین، علمی ترین و با برنامه ترین تشکیلات مردم نهاد را در کشور به وجود آورده و حتی میتوانند مرجع قابل اعتمادی برای طراحی یک اپوزوسیون قوی بشوند.

د: آگاهی سیاسی: بیگمان معلمان با داشتن بزرگترین پایگاه جامعه، گسترده ترین نیروی انسانی در اداره کشور میباشند؛ که این نیروی انسانی ای که کشور را اداره میکنند یا تربیت شده دست معلمان هستند، یا خودشان روزگاری طولانی در کلاسهای درس گچ کلاس ریه هایشان را پر کرده است. برای نمونه باید گفت ۱۵۰ نفر از نمایندگان مجلس هفتم را معلمان تشکیل داده بود.

۳ -پایگاه هایی برای تربیت نیروی مردمی: یکی از بزرگترین دغدغه های احزاب و گروهها داشتن پایگاه برای گرده هم آمدن افراد و نیروهای مردمی برای پیشبرد برنامه های گروه خویش میباشد و این از نیازهای ضروری هر گروه است و لازم است گروهها برای نشر افکار، تشکیل جلسات، گردهمایی های اعضای خود، آموزش نیروها و همچنین علاقه مندان به این افکار، پایگاهی برای تبلیغ داشته باشند. معلمان به طور طبیعی از این پایگاه بسیار عالی برخوردار هستند. حتی معلمان این امکان را دارند که با خانوادهها … ارتباط نزدیک پیدا کنند. همچنین معلمان این فرصت را دارند که گروههای زبده را شناسایی و سازمان دهی نمایند.

۴- نفوذ و پراکندگی جغرافیایی: یکی از امتیازات و برگهای برنده معلمان، پراکندگی جغرافیایی در سراسر کشور میباشد. همان طور که همگان میدانند آگاهی، نظر سنجی، خبرگیری و خبردهی و آمار گیری از مناطق گوناگون یک کشور، یک موضوع ملی و یکی از پر هزینه ترین و دشوارترین و زمان برترین کارهای اجتماعیست اما این دشواری برای معلمان بسیار آسان و یک فرصت میباشد که به صورت تمام وقت و در طول همه فصلها در طول سال ممکن میباشد.

۵- داشتن رسانه: داشتن رسانهای سراسری برای سخن پراکنی، خبردهی، آگاهی رسانی و خبرگیری یکی دیگر از مسائل گروهها و احزاب میباشد، اما با توجه به بند بالا یعنی پراکندگی جغرافیایی، موضوع داشتن رسانه یکی از آسانترین کارها برای معلمان میباشد. کافیست که تشکیلات مرکزی با هم فکری نمایندگان در کانونهای صنفی فکر و ایدهای را باهم ردو بدل کرده و پس از توافق، با ابزارهایی مانند اس ام اس، ایمیل و یا تلفن ظرف مدت چند ساعت در همه کشور گسترش دهند. حتی در شرایطی که حاکمان دیکتاتور آنان را از داشتن یک رسانه محروم میکند معلمان میتوانند، پیچیده ترین و گسترده ترین پایگاه را ایجاد نمایند.

۶- منابع مالی: معلمان از آنجایی که پر جمعیت ترین و پراکنده ترین سیستم اداری کشور میباشند و در دل جامعه هستند، میتوانند با کمترین هزینه برای هر فرد از معلمان، بزرگترین منابع مالی را برای هر برنامهای جمع آوری کنند و میتوانند مهمترین شرکتها و ثروتمندترین تعاونیها را تشکیل دهند و حتی اقدام به بازگشایی بانک نمایند.

۷-اعتماد مردمی: با همه اوصاف بالا باید گفت که بزرگترین و بهترین سرمایه چفرهنگیان، اعتمادی است که خانوادهای ایرانی به این قشر دارند. همان طور که برخی منابع رسمی نظر سنجی نمودهاند، معلمان از مکان اول اعتماد مردمی بهره مند میباشند و هر تشکیلاتی که راه اندازی شود، معلمان میتوانند برای رسیدن به اهداف برنامه ریزی شده خود از این سرمایه معنوی استفاده کنند.

تنها چیزی که همواره معلمان از آن بهره کافی را ندارند، متاسفانه نبود اعتماد به نفس و خود باوریست. معلمان متاسفانه در نقش سیاهی لشکر سایر احزاب ظاهر شده و احزاب گوناگون را به اوج قدرت مالی و سیاسی رسانیده و خود چشم به دست خساست آنان میدوزند؛ به طوری که پس از به قدرت رسیدن، احزاب دیگر توجهی به آنان نمیکنند و بدبختانه به خاطر مبلغ ناچیزی مجری برنامه های مستبدانه رژیم در انتخاباتها و در کنکورهای سراسری گوناگون میشوند.

به امید روزی که معلمان قدرتمندترین حزب را تشکیل داده و برای رساندن مردم نجیب ایران به برابری و آزادی و رفاه، گامهای اساسی بردارند.

گفتنی است ۱۳ مرداد ماه ۱۳۸۹  شعبه‌ پانزدهم دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، رسول بداغی، عضو هیات مدیره‌ی کانون صنفی معلمان ایران را به ۶ سال زندان و ۵ سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی محکوم کرد. اتهام وی اقدام علیه امنیت ملی اعلام شده است .

 رسول بداغی در زندان رجایی شهر از سوی مامورین زندان تحت فشار بوده و بارها تهدید به شکنجه فیزیکی شده است ی پیشتر در تاریخ یازدهم شهریورماه ۱۳۸۸  در زندان اوین بازداشت شده بود ؛ در تاریخ 7 خرداد سال بعد  و پس از انتقال به زندان رجایی شهر مورد  ضرب و شتم شدید ماموران این  زندان قرار گرفته بود