بیانیه کانون معلمان تهران به مناسبت آغازسال تحصیلی وهمزمانی آن با صدور احکام سنگین قضایی برای معلمان

فعالان در تبعید: کانون صنفی معلمان ایران به مناسبت آغاز ماه مهر و سال تحصیلی جدید، با انتشار بیانیه ای، صدور احکام سنگین قضایی برای فعالان صنفی معلمان در جمهوری اسلامی ایران را محکوم کرد.

این بیانیه با اشاره به به وعده های انتخاباتی آقای روحانی می نویسد: آیا عدم حضور این عزیزان [معلمان در بند] در جامعه، موجب یاس وناامیدی هزاران معلمی که به وعده های دولت تدبیر و امید و جناب آقای روحانی که اعلام داشته اند «ازتشکل های صنفی، مدنی و مردم نهاد درتصمیم گیری ها، مشورت خواهم گرفت” نخواهدشد ؟

به راستی، این گونه برخوردها با موجه ترین و دلسوزترین منتقدان که نه داعیه قدرت دارند و نه سودای ریاست، منطبق با کدام یک از اصول حقوقی، انسانی واسلامی است ؟

متن کامل بیانیه کانون صنفی معلمان ایران – تهران، که توصط تارنمای «حقوق معلم»  منتشر شده، به شرح زیر است:

 

به نام خداوند جان وخرد

بیانیه ی کانون صنفی معلمان ایران (تهران)

به مناسبت آغازسال تحصیلی وهمزمانی آن با صدور احکام سنگین قضایی برای فعالان صنفی معلمان

مهر، ماه شکوفایی خرد و تنفس درهوای پاک دانایی و ماه مهر و محبت فرارسید اما چند سالی است که ما آموخته ایم اول مهر را با بی مهری مسولان نسبت به فرهنگیان آغاز کنیم .

هنوز کوتاه زمانی از نگارش نامه های کانون صنفی معلمان ایران (تهران) به روسای قوای مجریه وقضاییه نگذشته است که ناچاریم بار دیگر حدیث تظلم خواهی خویش را تکرارکنیم .

متاسفانه، باوجود تغییر دولت و بهبود نسبی فضای سیاسی کشور که باخبر خوش آزادی برخی زندانیان سیاسی نیز همراه بوده است و درحالی که تصور می کردیم همکاران خوب ما آقایان بداقی، باقری و… که چندسالی است مظلومانه شرایط سخت زندان و دوری ازخانواده را تحمل می کنند به آغوش خانواده هایشان بازگردند؛ ناباورانه شاهد صدور احکام سنگین زندان برای آقایان علی اکبرباغانی ومحمود بهشتی لنگرودی هستیم.

و این درحالی است که فعالان دیگری همچون اسماعیل عبدی، مختاراسدی، علیرضاهاشمی و… نیز در وضعیتی مشابه به سر می برند و احکام گوناگون تعلیق وتبعید وانفصال ازخدمت دراستان های مختلف کشور علیه کنشگران صنفی همچنان ادامه دارد.

گویا هیچ یک از دست اندرکاران، جمله عالی ترین مقام رسمی کشور:»…  سیاست قوه ی قضاییه را این قراردهید که مساله زندان حل شود، هم ازجنبه  مجازاتی و هم هرچقدر ممکن است مجازات زندان کاهش پیدا کند … زندان پدیده ای نامطلوب برای خود زندانی، خانواده ی او و محیط کارش …» که مورد تاکید ایشان است را نمی خواهند جامه ی عمل بپوشانند !

پرسش کنونی ما این است : معلمانی که دغدغه ی حمایت ازحقوق صنفی فرهنگیان، آن هم به شکلی کاملا مسالمت آمیز را داشته و دارند ، در راستای کدام یک از قوانین حقوقی و مدنی زندانی شده یا می شوند ؟

آیا این گونه حبس ها و تبعیدها، باعث نمی شود همه کسانی که آنان را می شناسند وبه صداقت وبی گناهی شان ایمان دارند، نسبت به این که زندان محل حضور افراد بزهکار، مجرمان خطرناک و… است تردید کنند ؟

آیا عدم حضور این عزیزان درجامعه، موجب یاس وناامیدی هزاران معلمی که به وعده های دولت تدبیر و امید و جناب آقای روحانی که اعلام داشته اند «ازتشکل های صنفی، مدنی و مردم نهاد درتصمیم گیری ها، مشورت خواهم گرفت نخواهدشد ؟»

به راستی، این گونه برخوردها با موجه ترین و دلسوزترین منتقدان که نه داعیه قدرت دارند و نه سودای ریاست، منطبق با کدام یک از اصول حقوقی، انسانی واسلامی است ؟

اکنون خانواده وهمکاران محمود بهشتی لنگرودی وعلی اکبرباغانی از زندانی شدن این دوعزیز، آن هم در آغاز سال تحصیلی جدید به شدت نگران هستند. چنین رخدادی، بی تردید پیام امید بخشی برای دلسوزان کشور، ازجمله دل بستگان به بهبود اوضاع ویا توقف روند نامطلوب گذشته، نخواهد داشت .

کانون صنفی معلمان ایران (تهران) بر این باوراست که : بهبود شرایط نابسامان فعلی که ناشی از بی تدبیری های مجریان دولت قبل است، همدلی و هماهنگی مسوولان هرسه قوه رامی طلبد وهرچند، حل معضلات اقتصادی جامعه، مورد توجه دولت قرارگرفته، لیکن روشن است بدون توقف اجرای احکام قضایی مذکور وبرطرف نمودن محدودیت های ایجاد شده برای نهادهای مدنی وکنشگران صنفی، تلاش های دولت تدبیر وامید برای خروج از شرایط بحرانی کنونی، راه به جایی نخواهد برد وبی شک این دولت، پشتوانه ی مردمی خود راازدست خواهد داد .

براین اساس کانون صنفی معلمان، تحقق خواسته های برحق زیر را درآستانه ی ورود به سال تحصیلی جدید، نشانه توجه مسوولان کشور به افکار عمومی فرهنگیان و توجه راستین آنان به این بخش تاثیرگذار جامعه تلقی می نماید :

– توقف فوری اجرای حکم زندان برای آقایان علی اکبرباغانی دبیرکل کانون صنفی معلمان و محمودبهشتی لنگرودی بازرس وسخنگوی این تشکل .

– رفع کلیه احکام مبتنی برحبس تعلیقی، تبعید و…ازمعلمان فعال درنهادهای صنفی کشور .

– پایان بخشیدن به دوره ی حبس تمامی معلمان زندانی دریک محدوده ی زمانی قابل قبول .

-رفع محدودیت ها وموانع فراقانونی، برای فعالیت های قانونی و آزادانه ی نهادهای صنفی فرهنگیان .

بی شک اتخاذ تصمیم های مدبرانه برای تحقق این خواسته ها، نوید بخش بازگشت فضای امنیت واعتدال درجامعه ، به خصوص دربین فرهنگیان کشورخواهد بود .

                                 کانون صنفی معلمان ایران – تهران  – (مهرماه 1392)